قُل ما یَعبَؤُا بِکُم ربّی لولا دُعاءُکُم(فرقان، آیه 77)
ای رسول ما، به امت بگو: اگر دعای شما نبود، خدا به شما هیچ توجهی نمی کرد .
«دعا» واژه ای است که از دوران کودکی با آن آشنا هستیم. معمولا هروقت با مشکلی روبرو می شویم که دیگران قادر به حل آن نیستند، واژه‌ی دعا در ذهنمان تداعی می‌شود و به سوی «مشکل گشای عا لم» می‌رویم.
وقتی روح خود را در آسمان دعا به پرواز در‌می‌آوریم؛ مطمئنیم که به بهترین تکیه گاه تکیه کرده و از بهترین کس، حاجتمان را طلب کرده‌ایم.
پرده‌ی دوم
فرض کنیم رفیقی داریم که کار مهمی را برای ما انجام داده است. کار او بسیار بزرگ بوده، طوری که تمام عمر و هستی خود را مدیون او شده‌ایم. هر طور شده می‌خواهیم کارش را جبران کنیم. می‌خواهیم لطفی را که به ما کرده پاسخ گوییم. احساس می‌کنیم تنها تشکر زبانی کافی نیست و باید عملاً احسانش را جبران کنیم. اما کاری از دستمان بر نمی‌آید. یا اینکه آنقدر مسئله مهم بوده که هر کاری هم برایش انجام دهیم باز هم حق رفیقمان را ادا نکرده‌ایم. چه کنیم؟
پرده‌ی سوم
کیست که ریزه خوار سفره‌ی احسانش نباشد؟ کیست که طعم لطف بی منتش را نچشیده باشد؟ «باران رحمتش همه جا را گرفته و خوان نعمتش همه جا کشیده»
چون او هست خداوند به بندگان خود، هستی داده و به یمن قدومش خدا بندگانش را روزی می دهد. «ببقائه بقیت الدنیا و بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبتت الارض والسماء»«با بقای او دنیا باقی است و به یمن او موجودات روزی داده می‌شوند و با وجود او آسمان و زمین ثابت هستند»
اگر نفس می‌کشیم مدیون نفس‌های گرم اوییم. زنده‌ایم چون او زنده است و زندگی می‌کنیم چون او حیات دارد.
دستی مهربان تر از دست پدرانه‌اش و رفیقی دلسوزتر از او سراغ داریم؟«الامام الانیس الرفیق»«امام همدمی مهربان است» والبته وجود نازنین حضرتش از رفیق صمیمی هم به ما نزدیک تر است: «الامام...الاخ الشقیق» «امام برادری از پاره‌ی تن است»
پرده‌ی آخر
چه نعمتی بالاتر از حیات و چه لطفی بالاتر از نعمت هستی؟ حال که نه یک روز، نه دو روز، که تمام هستی خود را مدیون رفیق مهربان، امام زمانمان هستیم؛ برای او چه کرده‌ایم؟ یک بار از او تشکر کرده‌ایم؟ چگونه می‌توان آن همه لطف و محبت حضرت را(محبت مادرانه) را پاسخ گفت؟ بشنویم پاسخ خود را از کلام امام صادق(ع):
«... هکذا انتم لو فعلتم لفرج الله عنا فأما اذ لم تکونوا فإن الأمر ینتهی الی منتهاه»
«... اگر شما (برای فرج حضرت مهدی دعا و گریه و زاری) کردید، خداوند بر ما فرج خواهد داد، ولی اگر چنین نباشید(و دعا نکنید) غیبت تا آخرین مرحله را طی خواهد کرد»
حال این ما و این هم رفیق غایبمان. برای تشکر از او برایش دستی به دعا خواهیم برداشت یا نه؟
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
آنگاه که بیاید، شمیم حضورش جهان را عطر آگین خواهد. به امید حضورمان در عصر زیبای ظهورش. مهدی جان! « شمیم حضور » به پاس همه ی مهربانی هایت... .
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت